Sign in to use this feature.

Years

Between: -

Subjects

remove_circle_outline
remove_circle_outline

Journals

Article Types

Countries / Regions

Search Results (2)

Search Parameters:
Keywords = eozynofilowe zapalenie płuc

Order results
Result details
Results per page
Select all
Export citation of selected articles as:
5 pages, 231 KB  
Case Report
Eozynofilowe zapalenie płuc na tle infestacji pasożytami—Skuteczność leczenia kortykosteroidem po niepowodzeniu terapii dietylokarbamazyną
by Manu Madan, Pawan Gupta, Richa Mittal and Sunil K. Chhabra
Adv. Respir. Med. 2017, 85(Supp. I), 44-48; https://doi.org/10.5603/ARM.50855 - 13 Feb 2017
Viewed by 710
Abstract
Dietylokarbamazyna w leczeniu eozynofilowego zapalenia płuc wywołanego infestacją pasożytem (tropical pulmonary eosinofilia) przynosi poprawę tylko u części pacjentów, a w przypadku fazy przewlekłej schorzenia leczenie jest nieskuteczne u 20–40% chorych. W tych przypadkach stosuje się kortykosteroidy, choć skuteczność tego postępowania nie [...] Read more.
Dietylokarbamazyna w leczeniu eozynofilowego zapalenia płuc wywołanego infestacją pasożytem (tropical pulmonary eosinofilia) przynosi poprawę tylko u części pacjentów, a w przypadku fazy przewlekłej schorzenia leczenie jest nieskuteczne u 20–40% chorych. W tych przypadkach stosuje się kortykosteroidy, choć skuteczność tego postępowania nie została dotychczas potwierdzona. U opisywanej pacjentki po trzech tygodniach standardowego leczenia dietylokarbamazyną odnotowano jedynie częściową odpowiedź kliniczną, hematologiczną i fizjologiczną. Do dwóch kolejnych cykli leczenia dołączono kortykosteroid, co przyczyniło się do całkowitego wyleczenia. Dwa miesiące później doszło jednak do wznowy choroby, przy czym stwierdzono wykładniki fazy przewlekłej schorzenia, ale kontynuacja leczenia kortykosteroidem przyniosła zadowalającą odpowiedź kliniczną. Full article
6 pages, 888 KB  
Case Report
Eozynofilowe zapalenie płuc w przebiegu zespołu larwy skórnej wędrującej—Opis przypadku
by Szymon Darocha, Liliana Wawrzyńska, Karina Oniszh and Barbara Dziewulska
Adv. Respir. Med. 2011, 79(5), 365-370; https://doi.org/10.5603/ARM.27639 - 22 Aug 2011
Viewed by 718
Abstract
Zespół larwy skórnej wędrującej (LCM) jest chorobą importowaną przez podróżnych udających się do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej. Choroba jest następstwem przypadkowej obecności inwazyjnej postaci larwalnej nicieni, które pasożytują przeważnie u psów i kotów, w warstwie rozrodczej naskórka człowieka. Larwa wędruje od kilku [...] Read more.
Zespół larwy skórnej wędrującej (LCM) jest chorobą importowaną przez podróżnych udających się do krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej. Choroba jest następstwem przypadkowej obecności inwazyjnej postaci larwalnej nicieni, które pasożytują przeważnie u psów i kotów, w warstwie rozrodczej naskórka człowieka. Larwa wędruje od kilku milimetrów do kilku centymetrów na dobę i pozostawia pozakręcane, uniesione ponad powierzchnię skóry tunele. Zmianom skórnym często towarzyszy uporczywy świąd związany z wędrówką pasożyta. Bardzo rzadko pojawia się eozynofilia we krwi obwodowej, a jeszcze rzadziej obserwuje się powikłania narządowe. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek LCM wywołany przez zakażenie Ancylostoma brasiliense importowane ze Sri Lanki, powikłany eozynofilowym zapaleniem płuc. Zastosowano kortykoterapię dożylną oraz leczenie miejscowe albendazolem z dobrym efektem klinicznym. Full article
Back to TopTop