Saint Bonaventure’s Doctrine on the Virgin Mary’s Immaculate Conception
Abstract
:1. Introduction
2. The Position of Saint Bonaventure on the Thesis of the Immaculate Conception of Mary
2.1. Evaluating the Arguments in Favor of Mary’s Immaculate Conception
2.1.1. On the Eventual Sanctification of the Virgin Mary’s Body before Being Animated by the Soul
2.1.2. On the Sanctification of the Virgin Mary’s Soul before Contracting Original Sin
2.2. Evaluating the Reasons Contrary to the Thesis of Mary’s Immaculate Conception
2.3. Bonaventure’s Position against Mary’s Immaculate Conception
2.3.1. Justifying His Opinion Contrary to the Thesis of Mary’s Immaculate Conception
- First, he refutes the thesis that the Virgin was pure based on these three reasons. First, because this thesis says that the supreme purity of the Virgin is below God, it means that it is inferior to the purity of Christ; therefore, Mary had some stain, be it the original or the current one. However, since she lacked actual sins, it follows that she had original sin.50 In addition, when this thesis says “nothing greater can be understood”, “understand” means to think or know rationally, and it is not possible to rationally think that Mary, born of the voluptuousness of a man, lacks original sin.51 Thirdly, when this thesis says that this conception was achieved by a purest mother, this must be understood in the sense that this supreme purity was realized when Mary conceived the Son of God; then, she was completely purified and remained the purest, from which it cannot be concluded that when she was born she was without original sin.52
- To the claim to justify Mary’s Immaculate Conception based on what St. Augustine says about sins, Bonaventure replies that this saint refers to current sins, not original sin.53
- Faced with the allegation of the immaculists that the honor of the Mother refers to the Son, our author responds that although this is true, it does not follow from this that all the honors attributable to the Son must be attributed to the Mother: in his opinion, this would not be honoring the Son but insulting him by attributing to another an honor that only belongs to him. And, as the honor of being exempt from all sin, both current and original, is only proper to the Son of God, since he was conceived of the Holy Spirit and born of a Virgin mother, that honor should not be attributed to Mary. The other dignities are enough for her, with which she surpasses all human praise; in addition, the Virgin does not need false honors, since those that conform to the full truth are enough for her.54
- Confronting the argument of the defenders of Mary’s Immaculate Conception stating that between the extremes it is necessary to place a middle ground, Bonaventure answers that this would be true if this middle was produced by the extremes according to a certain order and congruence. But that is not the case here, since it is not convenient to put a cause without an effect, or an effect without a cause.55
- To the allegation that the Virgin’s sanctification completely surpasses that of the other saints both in magnitude and speed, our author replies that although this is true, it does not follow from this that the Virgin was sanctified in the first moment of the creation of his soul, since she only excels in what is her own.56
- Lastly, our author discusses the objection of the defenders of Mary’s Immaculate Conception, for whom it was possible that grace was infused into the Virgin in the first moment of her creation because, since “nothing was impossible for God”, it could make the Virgin immune to all sin. The Seraphic Doctor responds to this allegation by saying: it is appropriate that this privilege should be granted only to him through whom the salvation of all was produced, that is, Jesus Christ, so that no flesh may glorify before him, but only to him honor and glory would be rendered forever and ever.57
2.3.2. Arguing the Virgin Mary’s Sanctification before Her Birth
3. Conclusions
Funding
Institutional Review Board Statement
Informed Consent Statement
Data Availability Statement
Conflicts of Interest
1 | Bonaventura de Balneoregio, III Sent, d. 3, a. 1, q. 1–3: Q III, 61a–72b. |
2 | “1. Ieremiae primo: Antequam farmarem te in utero, novi te; constat, quod beata Virgo excellentior fuit quam Ieremias: ergo prius fuit approbata et purificata eius caro, quam esset formata. Sed ante fuit formata quam animata: ergo ante fuit carnis sanctificatio quam animatio.” (Bonaventura de Balneoregio, III Sent, d. 3, p. 1, a.1, q. 1: Q III, 61a) |
3 | “2. Item. super illud Lucae primo: Exultavit in gaudio infans in utero meo; Glossa; « Nondum erat in eo spiritus vitae, et tam erat spiritus gratiae”: ergo multo fortius hoc fuit in Domini matre, quae dignior fuit quam Ioannes; ergo sanctificata fuit ante spiritum vitae, et ita ante animationem.” (Ibid.). |
4 | “3. Item, non est minus potens virtus sanctificans, quam sit virtus inficiens et foedans; sed caro infici potest et foedari ante animationem: ergo pari ratione ante infusionem, immo fortiori potest sanctificari, cum “opposita nata sint fieri circa idem”. Si ergo beatae Virgini hoc concessum est, quantumcumque congruum est concedi purae creaturae; videtur, quod caro eius ante animationem sanctificata fuerit.” (Ibid.). |
5 | “4. Item, conceptio gloriosae Virginis fuit de legitimo matrimonio et de parentibus sanctis et de matre sterili, secundum quod narrat quaedam historia: videtur ergo, quod illa conceptio fuerit virtute Spiritus sancti: si ergo illa conceptio, quae est secundum legitimum matrimonium et secundum Spiritus sancti adiutorium, est sancta et immaculata; videtur, quod caro Virginis Mariae in ipsa sua conceptione fuerit sanctificata. Sed ante fuit conceptio quam animatio: ergo fuit ante sanctificata quam animata.” (Ibid.). |
6 | “1. Bernardus ad Lugduneuses: «Ante conceptionem sanctificari minime poterat, quia non erat; sed nec in ipso conceptu propter peccatum. quod inerat”; sed constat, quod illud non est (col. 61a) dictum propter peccatum, quod esset in parentibus, quia potuissent eam concipere sine peccato: ergo dicit propter causam peccati, quae erat in carne: ergo non videtur, quod santificatio fuerit ante infusionem animae.” Ibid., 61a–61b). |
7 | “2. Item, sanctificatio est per aliquod munus gratiae Spiritus sancti; sed gratia non habet esse in carne, sed in anima: ergo non videtur, quod ante fuerit carni gratia infusi quam animae.” (Ibid. 61b). Como cuarto argumento SB señala que. |
8 | “3. Item, esse gratiae praesupponit esse naturae, et perfectio gratiae perfectionem naturae: si ergo sanctificatio dicit effectum gratiae vivificantis, impossibile videtur, quod caro sanctificetur, antequam ab anima vivificetur.” (Ibid.). |
9 | “4. Item, nihil pertinet ad sanctificationem, quod non pertinet ad glorificationem; sed caro ante animationem non pertinet ad glorificationem nec resurrectionem […]—igitur caro ante animationem non erat idonea ad sanctificationem: ergo non fuit caro Virginis ante sanctificata quam animata.” (Ibid.). |
10 | “Respondeo»: Dicendum, quod caro beatae Virginis ante animationem non fuit sanctificata: non quia Deus non potuerit carnem Virginis purificare ante quam animare, sed quia sanctificatio habet esse per aliquod donum gratuitum superadditum, quod quidem non habet esse in carne, sed in anima. Ideo si caro beatae Virginis dicitur sanctificari, aut hoc intelligitur medíante gratia existente in eius anima, vel mediante gratia existente in animabus parentium. Constat, quod non mediante gratia existente in eius anima, quia tunc esset oppositio in adiecto, (col 61b) videlicet quod caro sanctificetur ante animae creationem, et tamen sanctificetur per virtutem gratiae illius animae; sequitur enim quod idem sit prius et posterius in uno et eodem.” (Ibid., 61b–62a). |
11 | “Si autem intelligatur hoc fieri per gratiam, quae collata fuerit animabus parentum, hoc non potest esse, triplici ratione. Prima: quia gratia sanctificationis non habet transfundi a parente in prolem, pro eo quod proles non est in parente secundum animam; ideo nec in parente habet sanctificationis gratiam. […] exponendum est secundum animam; erat enim in eis secundum carnem causaliter, sed illud me non sufficiebat ad sanctificationis gratiam, quae respicit animam.” (Ibid., 62a). |
12 | “Secunda ratio est: quia, etsi hoc esset possibile, quod sanctificatio derivaretur a parente in prolem, sicut originalis iustitia; nunquam tamen derivatur mediante coitu libidinoso, quia tunc duo opposita essent simul et semel in eodem. Et ideo dicit Bernardus: «Forte inter amplexus maritales sanctitas ipsi conceptioni se immiscuit, ut simul sanctificata fuerit et concepta. Sed hoc ratio non admittit. Quomodo namque sanctitas absque Spiritu sanctificante, aut Spiritui sancto societas cum peccato fuit? Aut quomodo peccatum non fuit, ubi libido non defuit»?” (Ibid.). |
13 | Tertia ratio est: quia esto quod sanctificatio adesset, et libido defuerit virtute divina; non tamen decuit, ut deesset, propter hoc quod haec est solius beatae Virginis praerogativa; sola enim ipsa, ut Sancti dicunt, sine peccato concepit et sine dolore peperit; et ideo hoc parentibus concedi non debuit beatae Virginis, sed soli Virgini reservari. Unde Bernardus: «Dico, Virginem gloriosam de Spiritu sancto concepisse, non autem conceptam fuisse; dico, peperisse virginem, non tamen partam a virgine. […] Et ideo simpliciter concedendum, quod caro eius ante animationem non fuit sanctificata. Et concedendae sunt rationes, quae hoc probant.” (Ibid., 62a–62b). |
14 | “1. Ad illud ergo quod obiicitur in contrarium de Ieremia: Ante cognovit, quam formavit; dicendum, quod notitia illa non ponit aliquid circa ipsum, sed circa propositum Dei praedestinantis, sicut electio et dilectio et praedestinatio aeterna non ponit aliquid circa praedestinatum; et ideo non sequitur ex hoc, quod caro Ieremiae vel Virginis ante fuerit sanctificata quam formata.” (Ibid.). |
15 | “2. Ad illud quod obiicitur de Ioanne, quod nondum erat in ipso spiritus vitae; dicendum, quod in Scriptura aliquid dicitur fieri, quando innotescit; et non esse, quando non apparet. Et ideo dicitur spiritus non fuisse in Ioanne, quia non apparebat; adhuc enim in utero erat; spiritus gratiae in eo dicitur fuisse, quando in occursum Domini exsultavit in ventre.” (Ibid.) |
16 | “3. Ad illud quod obiicitur, quod caro potest infici ante animationem, ergo et sanctificari; dicendum, quod non est simile, quia generatio carnis ex carne est carnalis, non spiritualis; ideo magis habet transfundi caro vitiosa ex carne vitiosa, quam sancta ex parentibus sanctificatis per gratiam.” (Ibid.). |
17 | “4. Ad illud quod obiicitur, quod conceptio Virginis fuit ex legitimo matrimonio, ergo etc.; dicendum, quod totum illud est probabile, videlicet quod: concepta fuerit ex sterili et ex coitu coniugali absque omni culpa actuali; non tamen sequitur, quod concepta fuerit absque causa peccati, quia ita transfunditur originale ex illis qui generant ex coitu legitimo, sicut qui generant ex coitu adulterino”. (Ibid.) |
18 | “Et si obiiciat, quod non debuit ibi esse causa originalis, quia facta est mediante virtute Spiritus sancti fecundante, et propter fecundationem sterilitatis maternae, quae non fuit ab homine, sed a Deo; dicendum, quod illud non valet, quia hoc similiter posset obiici de Ioanne et Isaac, qui de sterilibus sunt concepti.” (Ibid., 62b). |
19 | “Propter quod nota, quod Spiritus sanctus aliquando operatur ut Spiritus, aliquando ut sanctus. Tunc quidem operatur ut Spiritus, quando opus facit supra naturam; tunc ut Spiritus sanctus operatur, cum non facit solum opus supra naturam, sed etiam sanctificat illud, supra quod operatur.—Dico igitur, quod in conceptione solius Filii Dei, qui est Sanctus Sanctorum, non solum operatus est ut Spiritus, sed ut Spiritus sanctus. In conceptione vero, qua Ioannes est conceptus, sive beata Virgo, operatus est ut Spiritus tantum; ideo sola Virgo Maria dicitur concepisse de Spiritu sancto.” (Ibid., 63a). |
20 | Bonaventura de Balneoregio, III Sent, d. 3, a, 1, q. 2: Q III, 65a–69b. |
21 | “1. Anselmus de Conceptu virginali: «Decebat, ut illius conceptus fieret de matre purissima ea puritate, qua maior sub Deo nequit intelligi»: sed maior est puritas, ubi nec actualis nec originalis culpa invenitur, quam ubi est aliqua earum: si igitur beata Virgo fuit purissima, non videtur, quod contraxerit originalem culpam: ergo videtur, quod ante originalem culpam sanctificata fuerit.” (Ibid., 65a). |
22 | “2. Item, Augustinus de Natura et gratia: «De Matre Domini, cum de peccatis agitur, nullam volo prorsus habere quaestionem»: ergo non videtur in ea fuisse peccatum, nec actum nec contractum.” (Ibid.) |
23 | “3. Item, ratione videtur: «Honor Matris refertur ad Filium», ut dicit Damascenus; sed omnis honor debetur Filio gloriosae Virginis, maxime quantum ad immunitatem peccati: si igitur ad honorem Filii spectat habere matrem puram et sanctam, videtur, quod Mater Christi immunis fuerit ab omni culpa, tam originali qnam actuali.” (Ibid.) |
24 | “4. Item, si est ponere extrema, contingit ponere medium; sed contingit ponere habentes originale peccatum in anima et in carne, sicut filii Adam habent communiter; contingit invenire carentem in anima et came, sicut in Christo: ergo contingit reperire medium, scilicet habentem in carne et non in anima, vel in anima et non in carne. Sed habere in anima et non in carne est impossibile, quia originale ortum habet a carne; anima enim non traducitur, sed caro: restat igitur, quod aliqua persona fuit, quae haberet originale solum in carne et non in anima; haec autem fuit illa, quae maxime accedit ad Christum puritate, et haec est Virgo Maria: ergo etc.” (Ibid., 65b). |
25 | “5. Item, sanctificatio beatae Virginis excellit sanctificationem aliorum Sanctorum: ergo cum beatus Ioannes sanctificatus fuerit quantum ad nativitatem ex utero, quam Ecclesia celebrat; videtur, quod Virgo Maria non tantum sanctificatan sic fuerit, sed etiam in quantum ad nativitatem in utero. Sed nativitas in utero est in animae infusione: igitur beata Virgo in instanti infusionis animae sanctitatem habuit divinae gratiae: ergo nunquam habuit infectionem originalis culpae.” (Ibid., 65b–66a). |
26 | “6. Item, possibile fuit, gratiam dari animae beatae Virginis in primo instanti creationis; sed congruum est ponere, quod animae illi id Deus dederit, quod congruebat ei suscipere: ergo videtur, quod in primo instanti originalem dederit ei gratiam: ergo cum gratia non possit simul stare cum culpa, aut gratiam perdidit, aut originalem culpam non contraxit. Sed non est dicere, quod gratiam perdidit: ergo videtur esse dicendum, quod non habuit culpam originalem.” (Ibid. 66a). |
27 | “1. Ad Romanos quinto: Omnes in Adam peccaverunt; hoc autem non est, nisi quia fuimus in Adam secundum seminalem rationem: ergo si Virgo fuit secundum seminalem rationem, videtur, quod contraxerit originale, sicut et al.ii.” (Ibid.). |
28 | “2. Item, Augustinus: «Nemo liberatur a massa peccati nisi in fide Redemptoris »: ergo omnes quotquot eripiuntur, per Christum eripiuntur; sed non liberatur quis a peccato, quod non habet: ergo videtur, quod omnes alii a Christo contraxerint originale peccatum.” (Ibid.). |
29 | “3. Item, Bernardus: «Salvator noster, sicut pro omnibus liberandis venit, ita nullum liberum a reatu reperit», ergo, nec beatam Virginem invenit liberam: ergo originale peccatum contraxit.” (Ibid.). |
30 | “4. Item, hoc ipsum videtur ratione: quia, si beata Virgo caruit originali peccato, caruit merito mortis: ergo vel iniustitia facta est ei, cum mortua est, vel dispensative pro salute generis humani mortua est. Sed primum facit ad contumeliam Dei, quia, si illud verum est, Deus non est iustus retributor; secundum ad contumeliam Christi, quia, si illud verum est, Christus non est sufficiens redemptor; ergo utrumque falsum est et impossibile. Restat igitur, quod habuit peccatum originale.” (Ibid., 66a–66b). |
31 | “5. Item, nullus pertinet ad redemptionem Christi, nisi qui habet culpam: si ergo beata Virgo caruit originali, videtur, quod ad redemptionem Christi non pertineat. Sed magna est gloria Christo de Sanctis, quos redemit: ergo si non redemit beatam Virginem, nobilissima gloria privatur. Si ergo hoc est profanum et impium dicere, videtur etc.”(Ibid., 66b) |
32 | “6. Item, si beata Virgo peccatum originale non habuit, et nulli est clausa ianua nisi merito originalis peccati; videtur ergo, quod si mortua fuisset ante Christum, statim evolasset ad caelum: ergo non videtur, quod ianua omnibus aperta fuerit per Christum; et ita falsum dicit Apostolus, cum dicit ad Colossenses primo: Placuit ei per ipsum reconciliare omnia, quae in caelis, sive quae in terris sunt. ” (Ibid.) |
33 | “Conclusio. Cum opinione tunc communi auctor putat esse probabilius, beatae Virginis sanctificationem fuisse post originalis peccati contractionem.” (Ibid.). |
34 | “Ad praedictorum intelligentiam est notandum, quod quidam dicere voluerunt, in anima gloriosae Virginis gratiam sanctificationis praevenisse maculam peccati originalis.—Nationem autem huius assignant: quia decebat animam gloriosae Virginis sanctificari excellentissime super animas aliorum Sanctorum, non solum quantum ad abundantiam sanctitatis, sed etiam quantum ad accelerationem temporis; ideo in instanti suae creationis fuit sibi gratia infusa, et in eodem instanti anima infusa est carni.” (Ibid.). |
35 | “Sed quia omnium mobilium mobilior est sapientia, et « nescit tarda molimina Spiritus sancti gratia », et multo potentior est gratia quam natura; hinc est, quod effectus gratiae sanctitatis magis praevaluit in carnem quam effectus foeditatis in animam; et ideo culpam non contraxit.” (Ibid. 66b–67a). |
36 | “Haec autem positio videtur posse fulciri multiplici congruentia, tum propter Christi praecipuum honorem, quem decebat de matre purissima fieri; tum propter Virginis praerogativam singularem, quae debuit in dignitate sanctificationis ceteros Sanctos et Sanctas praeire; tum etiam propter ordinis decorem, ut, sicut fuit persona immunis ab originali et in carne et in anima, sive in causa et in effectu, et persona utroque modo habens originale, sic esset persona media, quae quodam modo haberet et quodam modo non haberet; et ista est beata Virgo, quae mediatrix est inter nos et Christum, sicut Christus inter nos et Deum.” (Ibid., 67a). |
37 | “Et hoc dicunt sonare verbum Anselmi, cum dicit, quod beata Virgo purissima fuit «ea puritate, qua maior sub Deo nequit intelligi». In hoc enim notat, gradum suae puritatis inferiorem esse respectu Filii, et superiorem respectu aliorum Sanctorum.” (Ibid.). |
38 | “Et ideo quasi mediam rationem huius multiplicis congruentiae voluerunt quidam apponere, addentes insuper illud, quod non repugnat veritati sacrae Scripturae et fidei Christianae Veritati, inquam, non repugnat, immo potius consonat, si quis eius mysteria attendat.” (Ibid). |
39 | “Beata enim Virgo Maria signifícata fuit per arcam; anima vero beatae Virginis signifícata fuit per urnam, in qua positum fuit manna. Cum ergo urna illa prius fuerit impleta manna quam posita in arca, prius, saltem per naturam, sanctificata fuit anima beatae Virginis quam carni unita.” (Ibid.) |
40 | “Fidei etiam christianae, ut dicit positio praedicta, non repugnat, pro eo quod dicunt, ipsam Virginem ab originali peccato liberatam per gratiam […]. Et iterum, licet illa gratia praeveniret animae infectionem, non tamen praevenit carnis foeditatem. Et ideo ratione illius foeditatis iuste remanserunt in Virgine poenalitates; gratia enim sanctificationis non obviat poenae, sed culpae.” (Ibid.). |
41 | “Et hinc est, quod beata Virgo poenalitatibus fuit obnoxia et per Christum liberata a peccato originali, sed aliter quam alii. Nam alii post casum erecti sunt, Virgo Maria quasi in ipso casu sustentata est, ne rueret, sicut exemplum ponitur de duobus cadentibus in luto.—Et per istam viam effugiunt auctoritates et rationes, quae contra eos adducuntur, dicentes, non concludere, quod beata Virgo habuit infectionem originalis peccati quantum ad effectum, sed quantum ad causam solum.” (Ibid.). |
42 | “Aliorum vero positio est, quod sanctificatio Virginis subsecuta est originalis peccati contractionem; et hoc, quia nullus immunis fuit a culpa originalis peccati nisi solum Filius Virginis.” (Ibid.). |
43 | “Sicut enim dicit Apostolus ad Romanos tertio: Omnes peccaverunt et egent gloria Dei; ibi Glossa: «Omnes peccatores invenit gratia Christi, qui solus sine peccato venit, et omnes egent, gloria Dei, id est, ut ipse liberet, qui potest; non tu, qui liberatione indiges».” (Ibid.). |
44 | “Et hoc ipsum dicit Augustinus super Ioannem tractans illud verbum: Ecce Agnus Dei; ubi dicit, quod «solus peccata mundi potuit auferre, qui solus sine peccato venit, quia omni peccato caret».” (Ibid.). |
45 | “Hic autem modus dicendi communior est et rationabilior et securior. Communior, inquam, quia fere omnes illud tenent, quod beata Virgo habuit originale, cum illud appareat ex multiplici ipsius poenalitate, quam non est dicere ipsam passam esse propter aliorum redemptionem; quam etiam non est dicere per assumtionem habuisse, sed per contractionem.” (Ibid.). |
46 | “Rationabilior etiam est, quia esse (col. 67b) naturae praecedit esse gratiae, vel tempore vel natura; et propterea dicit Augustinus, quod «prius est nasci quam renasci»; sicut prius est esse quam bene esse; prius est igitur animam uniri carni, quam gratiam Dei sibi infundi. Si igitur caro illa infecta fuit, ex sua infectione nata erat animam culpa originali inficere. Necessarium est igitur ponere, quod ante fuerit originalis culpae infectio quam sanctificatio.” (Ibid. 67b–68a). |
47 | “Securior etiam est, quia magis consonat fidei pietati et Sanctorum auctoritati. Magis concordat Sanctorum auctoritati, pro eo quod communiter Sancti, cum de materia ista loquuntur, solum Christum excipiunt ab illa generalitate, qua dicitur: Omnes peccaverunt in Adam. Nullus autem invenitur dixisse de his quos audivimus auribus nostris, Virginem Mariam a peccato originali fuisse immunem.” (Ibid., 68a). |
48 | “Pietati etiam fidei magis concordat, pro eo quod, etsi Mater habenda sit in reverentia, et magna erga ipsam habenda sit devotio, multo maior tamen est habenda erga Filium, ex quo est ei omnis honor et gloria. Et ideo, quia hoc spectat ad excellentem dignitatem Christi, quod ipse est omnium Redemptor et Salvator, et quod ipse omnibus aperuit ianuam, et quod ipse unus pro omnibus mortuus est; nullatenus ad hac generalitate beata Virgo Maria excludenda est, ne, dum Matris excellentia ampliatur, Filii gloria minuatur”. (Ibid.). |
49 | “Huic igitur positioni adhaerentes, propter honorem Iesu Christi, qui in nullo praeiudicat honori Matris, dum Filius Matrem incomparabiliter antecellit, teneamus, secundum quod communis opinio tenet, Virginis sanctificationem fuisse post originalis peccati contractionem.” (Ibid.) |
50 | “1. Ad illud vero quod obiicitur in contrarium, quod Virgo purissima fuit; dicendum, quod tria attendenda sunt in illa auctoritate: primo, quia dicit sub Deo; et in hoc innuit, quod defuit a puritate Christi, et ideo aliquam maculam habuit, vel (col. 68a) originalem vel actualem. Non actualem, ut patebit: ergo originalem. Ideo vult dicere, quod caruit omni macula actuali, non originali.” (Ibid., 68a–68b). |
51 | “Aliud attendendum est, quod dicitur, quod maior nequit intelligi, scilicet rationabiliter, illud enim dicitur intelligi, quod rationabiliter cogitatur vel cognoscitur; illud non rationabiliter cogitatur, quod nata de voluptate viri careat originali peccato.” (Ibid., 68b). |
52 | “Postremo attendendum est quod dicit, quod de matre purissima, facta est illa conceptio; in quo innuit, quod haec summa puritas est ponenda in ea pro tempore, in quo concepit Filium Dei; et tunc omnino purificata et mundissima fuit, sicut patebit infra; et ideo non sequitur, caruisse originali culpa.” (Ibid.). |
53 | “2. Ad illud quod obiicitur, quod nulla habenda est quaestio, cum agitur de peccatis secundum verbum Augustini; dicendum, quod Augustinus intelligit de peccato actuali, non de originali, sicut patet ex serie litterae.” (Ibid.). |
54 | “Et quia hic honor, scilicet immunem esse ab omni peccato, tam originali quam actuali, solius Filii Dei est, quia solus conceptus de Spiritu sancto et natus de Virgine; ideo Virgini attribuendum non est. Sufficiunt enim Virgini aliae dignitates, quas sibi Filius communicavit et dedit, in quibus superexcellit omnes humanas laudes et devotiones; et ideo non oportet novos honores confingere ad honorem Virginis, quae non indiget nostro mendacio, quae tantum plena est veritate.” (Ibid.). |
55 | “4. Ad illud quod obiicitur, quod si est ponere extrema, et medium; dicendum, quod verum est, si medium illud natum sit confici ex extremis secundum debitum ordinem et congruentiam. Non sic autem est in proposito; nam ponere causam sine effectu, vel effectum sine causa non convenit neque decet.” (Ibid.). |
56 | “5. Ad illud quod obiicitur, quod sanctificatio beatae Virginis excellit sanctificationem aliorum Sanctorum quantum ad magnitudinem et celeritatem; dicendum, quod verum est; verumtamen non sequitur ex hoc, quod sanctificata fuerit in primo instanti creationis animae, quia non excellit, nisi in quantum decet.” (Ibid.). |
57 | “Ad illud quod obiicitur, quod possibile fuit, in primo instanti gratiam infundi: dicendum, quod (col. 69a) absque dubio non erat impossibile apud Deum omne verbum nec illud, videlicet quod posset facere Virginem ab omni peccato immunem; non tamen hoc decuit alicui concedere nisi ei soli, per quem omnium facta est salus, videlicet Domino Iesu Christo, ut non glorietur in conspectu eius omnis caro; sed ipsi soli sit honor et gloria in saecula saeculorum. Amen.” (Ibid., 69a–69b). |
58 | “Dist. III, p. I. Art. I. Quaestio III. Utrum beata Virgo sanctificata fuerit ante nativitatem.” (Bonaventura de Balneoregio, III Sent, d.3, 1. 1, q. 3: Q III, 70a–72b). |
59 | “Tertio quaeritur, utrum beata Virgo sanctificata fuerit ante nativitatem. Et quod sic, videtur. 1. Bernardus ad Lugdunenses: «Fuit procul dubio Mater Dei ante sancta quam nata». (Ibid., 70a). |
60 | “2. Bernardus: «Quod paucis mortalium constat esse collatum, fas certe non est credere tantae Virgini fuisse negatum»; sed Ioannes et Ieremias sanctificati fuerunt in utero, secundum quod habetur Ieremiae primo: Antequam exires etc.; et Lucae primo: Spiritu sancto replebitur adhuc ex utero matris suae: ergo videtur multo fortius, quod Virgo Maria fuerit in utero sanctificata.” (Ibid.). |
61 | “3. Item, Ecclesia celebrat et solemnizat Virginis nativitatem; sed statui in peccato solemnitas non debetur: ergo videtur, quod in hora nativitatis fuerit sanctificata.” (Ibid.). |
62 | “Item, si aliqua persona de plenitudine gratiae Filii beatae Virginis debuit participare, Mater eius maxime particeps debuit fieri: ergo sicut tunc maxime erat idonea, ut cum ipsa et in ipsa gratia augmentaretur, cum eam gestabat inter viscera; videtur, quod in ipso utero Spiritus sancti gratia fuisset repleta.” (Ibid., 70a–70b). |
63 | “1. Ad Romanos octavo: Ut sit ipse primogenitus; Glossa: « Quia primus sine peccato natus et primus impassibilis resurgens »: ergo videtur, quod beata Virgo non fuerit nata sine peccato, cum nata fuerit ante quam Christus: ergo non fuit sanctificata ante quam nata.” (Ibid., 70b). |
64 | “2. Item, Augustinus ad Dardanum: « Illa gratia, qua efficimur templum Dei singuli, non nisi renatorum est, quod non nisi nati homines esse possunt »: ergo cum per sanctificationem beata Virgo sit facta templum Dei, non fuit ante sancta quam nata.” (Ibid.). |
65 | “3. Item, nulla proprietas perimitur, quamdiu habet continuitatem cum sua causa: sed anima contrahit originale a parentibus: ergo quamdiu proles iuncta est matri, non videtur, quod ab originali peccato possit mundari: ergo nec sanctificari.” (Ibid.). |
66 | “4. Item, esse ordinatum praesupponit esse distinctum; sed gratia sanctificationis praesupponit esse distinctum: ergo nulli potest conferri nisi habenti esse discretum: ergo quamdiu proles coniuncta est matri, non videtur posse sanctificari.” (Ibid., 70b–71a). |
67 | “5. Item, sanctificari in utero est effectus cognitus soli Deo, ergo de nullo Sancto asserendum est esse sanctificatum in utero, nisi de eo, de quo expresse legitur in Scriptura tradita a Spiritu sancto; sed hoc non legitur de Virgine: ergo etc.” (Ibid., 71a). |
68 | ““Respondeo: Dicendum, quod pro indubitanti habet hoc Ecclesia, videlicet quod beata Virgo fuerit in utero sanctificata. Et illud patet ex hoc, quod eius nativitatem tota Ecclesia celebrat, quod non faceret, nisi sanctificata esset.” (Ibid.). |
69 | “Si autem quaeratur, qua die vel hora sanctificata fuerit, hoc ignoratur; probabiliter tamen creditur, quod cito post infusionem animae fuerit facta infusio gratiae.—Quidquid tamen sit de hora, pro certo habendum est, quod ante nativitatem sanctificata fuerit.” (Ibid.). |
70 | “In novo habetur de sanctificatione Ioannis, in veteri de sanctificatione Ieremiae; quorum uterque legitur in utero fuisse sanctificatus. Et ex hoc quasi a minori colligitur, hoc beatae Virgini fuisse concessum; quia, sicut dicit Bernardus, «quod aliis legitur fuisse collatum, non est credendum Virgini fuisse negatum», maxime cum sanctitas Virginis excedat Ieremiae et Ioannis puritatem et virginitatem. In aliis fuit virginitas, in hac cum virginitate fecunditas. Et si illi sanctificati fuerunt in utero, quia ad Sanctum Sanctorum secundum expressionem prophetiae accesserunt magis, quanto magis illa in utero sanctificari debuit, quae Deum in utero portavit?” (Ibid., 71a–71b). |
71 | The dogmatic nucleus of the bull Ineffabilis Deus states: “For the honor of the Holy Trinity, for the joy of the Catholic Church, with the authority of our Lord Jesus Christ, with that of the Holy Apostles Peter and Paul and with ours: we declare, we affirm and we define that it has been revealed by God, and consequently, that it must be firmly and constantly believed by all the faithful, the doctrine that maintains that the most holy Virgin Mary was preserved immune from all stain of original guilt, in the first instant of her conception, by singular grace and privilege of Almighty God, in attention to the merits of Jesus Christ, savior of the human race.” |
References
Primary Sources
Bonaventura de Balneoregio, Doctoris Seraphici S. Bonaventurae Opera Omnia. Commentaria in Quattuor Libros Sententiarum Magistri Petri Lombardi. Tomus III. In Tertium Librum Sententiarum, Ad Claras Aquas, ex Typographia Collegii S. Bonaventurae, 1887. Cited through the abbreviation of III Sent: Q III.Bonaventura de Balneoregio, III Sent, d. 3, p. 1, a.1, q. 1: Q III, 61a–64b.Bonaventura de Balneoregio, III Sent, d. 3, p. 1, a, 1, q. 2: Q III, 65a–69b.Bonaventura de Balneoregio, III Sent, d. 3. p. 1, a.1, q. 3: Q III, 71a–72b.Bibliography
- Cecchin, Stefano M. 2001. Maria Signora Santa e Immacolata nel Pensiero Francescano. Per una Storia del Contributo Francescano alla Mariología. Città del Vaticano: Pontificia Academia Mariana Internationalis. [Google Scholar]
- Cecchin, Stefano M. 2003. L’Immacolata Concezione. Breve Storia del Dogma. Città del Vaticano: Pontificia Academia, Mariana Internationalis. [Google Scholar]
- Cecchin, Stefano M. 2005. La “Scuola Francescana” e l’Immacolata Concezione. Atti del Congresso Mariologico Francescano, Santa Maria Degli Angeli, Assisi, 4–8 December 2003. Edited by Stefano M. Cecchin. Città del Vaticano: Pontificia Academia, Mariana Internationalis. [Google Scholar]
- Cecchin, Stefano M. 2008. Maria. In Dizionario Bonaventuriano. Filosofia. Teologia. Spiritualità. Edited by Ernesto Caroli. Padova: Editrici Francescane, pp. 532–45. [Google Scholar]
- Cecchin, Stefano M. 2021. La Madre del Signore nel Pensiero Francescano. Introduzione, Cronistoria, Biobibliografía per lo Studio Della Mariología Francescana. Città del Vaticano: Pontificia Academia, Mariana Internationalis, pp. 31–33. [Google Scholar]
- Longpré, Éphrem. 1987. Il Dogma dell’Immacolata Concezione Nella Scuola Francescana. In La Dottrina Mariologica di Giovanni Duns Scoto. Roma: Pontificia Academia Mariana Internationalis, pp. 111–26. [Google Scholar]
- Mariotti, Candido. 1904. L’Immacolata Concezione di Maria ed i Francescani in Occasione del Cinquantesimo Dalla Dommatica Definizione. Quaracchi: Tipografia del Collegio di San Bonaventura. [Google Scholar]
- Pauwels, Pierre. 1904. Les Franciscains et l’Immaculée Conception. Malines: L. & A. Godenne. [Google Scholar]
Disclaimer/Publisher’s Note: The statements, opinions and data contained in all publications are solely those of the individual author(s) and contributor(s) and not of MDPI and/or the editor(s). MDPI and/or the editor(s) disclaim responsibility for any injury to people or property resulting from any ideas, methods, instructions or products referred to in the content. |
© 2023 by the author. Licensee MDPI, Basel, Switzerland. This article is an open access article distributed under the terms and conditions of the Creative Commons Attribution (CC BY) license (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/).
Share and Cite
Salvador-González, J.M. Saint Bonaventure’s Doctrine on the Virgin Mary’s Immaculate Conception. Religions 2023, 14, 930. https://doi.org/10.3390/rel14070930
Salvador-González JM. Saint Bonaventure’s Doctrine on the Virgin Mary’s Immaculate Conception. Religions. 2023; 14(7):930. https://doi.org/10.3390/rel14070930
Chicago/Turabian StyleSalvador-González, José María. 2023. "Saint Bonaventure’s Doctrine on the Virgin Mary’s Immaculate Conception" Religions 14, no. 7: 930. https://doi.org/10.3390/rel14070930
APA StyleSalvador-González, J. M. (2023). Saint Bonaventure’s Doctrine on the Virgin Mary’s Immaculate Conception. Religions, 14(7), 930. https://doi.org/10.3390/rel14070930