Kompleksowa ocena długoterminowa chorych na mukowiscydozę

Wstęp: Mukowiscydoza jest wielonarządową chorobą przewlekłą, której głównymi następstwami są infekcje układu oddechowego, niewydolność trzustki i inne pokrewne powikłania. Wiek w czasie rozpoznania, przebieg kliniczny, tempo progresji i rokowanie są różne u różnych chorych. Celem prezentowanego badania była ocena przebiegu choroby i wpływu uwarunkowań epidemiologicznych na wczesne rozpoznanie i właściwe leczenie. Materiał i metody: Przeprowadzono aktywną ocenę prospektywną 192 chorych na mukowiscydozę, leczonych w ośrodku referencyjnym w latach 2008–2015. U wszystkich chorych rozpoznanie mukowiscydozy postawiono na podstawie obowiązujących kryteriów, w tym stwierdzenia dwóch dodatnich wyników potowego testu chlorkowego oraz obecności typowych objawów klinicznych. Dane demograficzne, kliniczne i laboratoryjne uzyskiwano od pacjentów podczas kolejnych hospitalizacji i wizyt kontrolnych. Dane te były szczegółowo oceniane pod kątem powikłań choroby podstawowej. Wyniki: U większości chorych stwierdzono dodatni wynik hodowli plwociny w kierunku Pseudomonas aeroginosa. Rozstrzenia oskrzeli były najczęściej występującym objawem w badaniu tomograficznym klatki piersiowej. W badanej grupie 44.3% chorych było leczonych z powodu alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej a u wszystkich chorych stwierdzono chorobę zatok przynosowych. Podwyższone ciśnienie w tętnicy płucnej stwierdzono u 40% chorych na mukowiscydozę. Zmarło 33 chorych, co stanowi 17.1% badanej grupy. Średni czas przeżycia wynosił 18.15 roku. Wnioski: Wyniki leczenia chorych na mukowiscydozę są różne w różnych krajach, co może odzwierciedlać wpływy środowiska, a także znaczenie wczesnego rozpoznania dla odległego rokowania. Znaczenie wczesnego rozpoznania dla odległych wyników leczenia nie powinno być lekceważone.