Prątki niegruźlicze izolowane od pacjentów w Polsce w latach 2013–2017. Porównanie wyników własnych z danymi światowymi

Wstęp: W kilku ostatnich dekadach obserwuje się wzrost izolacji prątków niegruźliczych (NTM, nontuberculous mycobacteria), zwłaszcza w krajach rozwiniętych. Celem pracy była analiza wszystkich gatunków prątków niegruźliczych izolowanych z materiałów biologicznych od pacjentów w Polsce, w latach 2013–2017. Materiał i metody: Badaniem objęto 2799 izolatów, pochodzących głównie z układu oddechowego, które oceniano w referencyjnym laboratorium Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie oraz w Wielopolskim Centrum Pulmonologii i Chirurgii Klatki Piersiowej. Wyniki: W badanym okresie izolowano 35 różnych gatunków NTM. Liczba izolatów wzrosła prawie 1,6-krotnie: od 420 w 2013 roku do 674 w 2017 roku. Najczęściej występowały: M. kansasii, M. avium, M. xenopi, M. gordonae i M. intracellulare. Dominacja tych gatunków NTM w prawie niezmienionej kolejności utrzymywała się przez cały okres. Natomiast przy rozpatrywaniu MAC (M. avium complex) jako całości—od 2015 roku kompleks ten dominował nad M. kansasii. M. avium i M. intracellulare częściej izolowano od kobiet, podczas gdy M. gordonae i M. xenopi od mężczyzn. Nie stwierdzono różnic w częstości występowania NTM u mężczyzn i kobiet. Wśród pacjentów po 65. roku życia dominowały kobiety, zaś u tych pomiędzy 25. a 64. rokiem życia—mężczyźni. Wnioski: W Polsce, podobnie jak w innych krajach, zwiększa się częstość izolacji NTM. Najczęściej izolowanymi gatunkami były: M. kansasii i M. avium. Prątki niegruźlicze występowały u kobiet i mężczyzn z podobną częstością.