Leczenie operacyjne nowotworów płuc u biorców przeszczepów narządów litych

Powikłania płucne u biorców narządów cechują się trudnościami diagnostycznymi, poważnym rokowaniem i często słabą odpowiedzią na leczenie. Niektóre z nich wymagają diagnostyki inwazyjnej i leczenia operacyjnego, a inne długotrwałego leczenia farmakologicznego. Gruźlica, zakażenia Pneumocystis sp. i zakażenia grzybicze należą do grupy powikłań infekcyjnych. Pierwotne i wtórne nowotwory płuc powstające w niedalekim odstępie czasowym od transplantacji narządu litego noszą miano powikłań onkologicznych, a oba typy powikłań mają swoje podłoże w immunosupresji. Wymóg kontynuacji immunosupresji dotyczy także okresu leczenia wyżej wymienionych powikłań, stawiając podwyższone wymagania dla zespołów terapeutycznych. Przedstawiono grupę 5 chorych (2 kobiety i 3 mężczyzn) po przeszczepieniach narządów leczonych w ośrodku autorów z powodu nowotworów płuc. Czterech chorych przebyło transplantację wątroby, a jeden serca. Trzech chorych leczono z powodu pierwotnego raka płuca, z czego u 1 dodatkowo wystąpił przerzut raka płuca, u 2 chorych rozwinęły się zmiany przerzutowe raka wątrobowokomórkowego (HCC) z wszczepionej z tego powodu wątroby. Czterech chorych operowano. Wykonano 2 lobektomie i 1 segmentektomię, uzupełnione o limfadenektomię w grupie zmian pierwotnych, jedną obustronną resekcję przerzutów (HCC) i jedną resekcję przerzutu raka płuca wcześniej zoperowanego. Wszystkie przypadki pierwotnego raka płuca miały charakter raka płaskonabłonkowego. Opisano przebiegi okołooperacyjne, schematy immunosupresji oraz dodatkowe powikłania infekcyjne (gruźlica, zakażenie uogólnione i zakażenie dróg żółciowych, kandydoza przełyku), jakie miały miejsce w tej grupie chorych, choć powikłania te nie były związane z obecnym procesem leczenia. Podkreślono znaczenie nikotynizmu w tej grupie chorych, bowiem każdy z nich był palaczem tytoniu.