Niedokrwienie Serca i Nadciśnienie Tętnicze u Chorych na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę płuc i Obturacyjny Bezdech Senny

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) dotyka prawie 10% dorosłej populacji w Polsce, obturacyjny bezdech senny jest także coraz częściej rozpoznawany i dotyczy w zależności od przyjętych kryteriów od 2 do 9% kobiet i od 4 do 24% mężczyzn. Największa śmiertelność w POChP nie jest spowodowana niewydolnością oddechową, lecz powikłaniami sercowo-naczyniowymi, w tym niedokrwieniem serca. Obturacyjny bezdech senny w połowie przypadków powikłany jest nadciśnieniem tętniczym, bardzo często opornym na terapię hipotensyjną. W pracy omówiono patogenezę choroby niedokrwiennej serca u chorych na POChP zwracając szczególną uwagę na stan zapalny występujący w obu tych jednostkach chorobowych. Przedstawiono także patogenezę nadciśnienia tętniczego w przebiegu obturacyjnego bezdechu sennego ze szczególnym uwzględnieniem hipoksji i pobudzenia układu sympatycznego. Zapobieganie chorobie niedokrwiennej serca powinno stanowić jeden z priorytetów postępowania w POChP. W pracy omówiono także terapię choroby niedokrwiennej serca, zwracając uwagę na modyfikację tego leczenia u chorych na POChP oraz przedyskutowano wpływ leków stosowanych w POChP na progresję niedokrwienia serca. Nadciśnienie tętnicze w przebiegu obturacyjnego bezdechu sennego jest bardzo często oporne na terapię pomimo zastosowania w godzinach nocnych ciągłego dodatniego ciśnienia powietrza w drogach oddechowych, natomiast często zmniejsza się po zastosowaniu antagonistów aldosteronu. Zwrócono także uwagę na przeciwzapalne działanie statyn i próby ich stosowania w zapobieganiu zaostrzeń POChP.