Typowanie Bezpiecznych Antybiotyków u Chorych z Alergią na Amoksycylinę przy Zastosowaniu Kilkuetapowego Protokołu Diagnostycznego

Wstęp: Wywiad wskazujący na wystąpienie działań niepożądanych po amoksycylinie, niezależnie od mechanizmu ewentualnej reakcji, zwiększa poczucie lęku u chorych i utrudnia podejmowanie decyzji w przypadku kolejnej antybiotykoterapii, nierzadko prowadząc do niepotrzebnego unikania antybiotyków. Użyteczne byłoby zatem opracowanie praktycznych protokołów określania alternatywnych antybiotyków, które mogłyby być bezpiecznie stosowane w przyszłości. Celem niniejszego badania jest określenie negatywnej wartości predykcyjnej protokołu typowania bezpiecznego antybiotyku u chorych z wywiadem mogącym sugerować nadwrażliwość na amoksycylinę. Materiał i metody: Retrospektywnie przeanalizowano dokumentację medyczną 71 chorych w wieku od 20 do 83 lat z wywiadem natychmiastowej reakcji niepożądanej po podaniu amoksycyliny. Na podstawie typu reakcji chorych podzielono na trzy grupy: A—objawy nietypowe dla reakcji nadwrażliwości; B—łagodne objawy mogące odpowiadać alergii (pokrzywka i/lub obrzęk naczynioruchowy); C—anafilaksja. W grupie A lekiem badanym była amoksycylina, w grupie B—cefuroksym, w grupie C—makrolid: azytromycyna lub klarytromycyna. Follow-up był prowadzony telefonicznie dwukrotnie: 6−12 miesięcy oraz 3−5 lat po badaniach diagnostycznych. Na jego podstawie obliczano negatywną wartość predykcyjną protokołu. Wyniki: Pełen protokół diagnostyczny został ukończony u 62 badanych. Amoksycylina została uznana za bezpieczny antybiotyk u 22, cefuroksym—u 21 a makrolidy—u 19 pacjentów. W czasie badań nie występowały żadne reakcje anafilaktyczne. Na podstawie kwestionariuszy uzupełnianych telefonicznie negatywną wartość predykcyjną protokołu oceniono na 96% po 6−12 miesiącach oraz 97% po 3−5 latach. Wnioski: Kilkuetapowy protokół diagnostyczny obejmujący punktowe testy skórne, testy śródskórne oraz próby prowokacji z amoksycyliną, cefuroksymem i makrolidami (w zależności od wywiadu) jest bezpieczny i umożliwia ustalenie bezpiecznego antybiotyku u większości pacjentów.